Reisverslag Chinareis Wim en Sander Nijdam

Vrijdag 5 april, vertrek Amsterdam.

Vliegreis van Amsterdam naar Beijing.

• We zijn met de trein naar Schiphol gereden. Hier hebben we onze tickets voor de binnenlandse vluchten opgehaald. Hierna hebben we ingecheckt en zijn we ingestapt in ons vliegtuig richting China (20:00).
• Het was een flink lange vlucht (9 uur). Na 2 slechte films en veel lezen komen we aan in Beijing.

Zaterdag 6 april, Beijing, 19ºC, winderig

Aankomst in Beijing, kennismaking met gids en groep, verkenningstocht in de omgeving van het hotel en eten met de groep.

• 12:00, landing op Beijing International Airport. Het duurt nogal lang voordat we uit mogen stappen. Voor de douane worden we opgewacht door onze reisgids en wordt de procedure uitgelegd. Na de douane gepasseerd te hebben moeten we weer flink lang wachten.
• We belanden uiteindelijk in onze bus naar het hotel en zien de groep en de gidsen (de Vlaamse Mirjam en de Chinese David) voor het eerst. Ook krijgen we wat te zien van Beijing, hoewel het zand in de lucht het zicht slecht maakt.
  Wat opvalt is dat het eigenlijk behoorlijk rustig is op straat. De drukte is erg goed vergelijkbaar met een Nederlandse stad en niet met wat ik me van Beijing had voorgesteld. Het verkeer rijdt wel op een andere manier dan in Nederland. De auto's rijden zonder problemen een drukke straat op, waarbij de medeweggebruikers moeten uitwijken of remmen. Dit gebeurt allemaal op een erg soepele manier zonder boosheid en toeteren.
• Aankomst bij het Beijing Rainbow Hotel. Het is een heel behoorlijk hotel met goede kamers en een fijne service. Op onze kamer staat (zoals overal in China) een thermosfles met heet water en thee klaar. Onze bedden zijn keihard, maar dat hoort blijkbaar zo in China, want het is overal zo. In het hotel gaan we meteen geld wisselen.
• We gaan met zijn tweeën op een eerste verkenningstocht in de omgeving van ons hotel. Onderweg komen we een paar groepen kaartende oude mannetjes tegen. Ook komen we door een overdekte markt. Het is hier nogal vies, maar ook best gezellig. We proeven wat walnoten overdekt met honing en sesamzaad, en mijn vader koopt hiervan een zakje.
• We gaan deze eerste avond met de hele groep eten om elkaar een beetje te leren kennen en voor het eerst kennis te maken met het echte Chinese eten. Het eten blijkt heerlijk te zijn en zeer afwisselend. De draaischijf die op de foto te zien is, blijkt later in elk restaurant aanwezig te zijn. Dit is een erg fijne manier van eten met een grote groep. Het eten met stokjes is in het begin nog wat onwennig, maar de meesten leren snel.
  Het dessert is iets heel bijzonders, namelijk warme appels in caramelsaus. Dit is erg kleverig en moet snel opgegeten worden, want anders wordt de caramel hard en is het bijna oneetbaar.
• Na het eten gaan we snel naar het hotel en gaan we slapen, want dat is inmiddels heel lang geleden.

Zondag 7 april, Beijing, 15ºC, winderig

Verkenningstocht met de groep door de stad (antiekstraatje, bell- en drumtower), zelf naar de zijdestraat en een parkje geweest, 's avonds naar een acrobatiekvoorstelling.

• We staan redelijk vroeg op en gaan ontbijten. Het is een Westers ontbijtbuffet met wat Chinese dingen als rijst en gestoomde groenten.
• We stappen in de bus en gaan naar het antiekstraatje. Als we uitstappen moeten we nog een eindje lopen om bij het straatje te komen. Onderweg zien we alle serveerders en serveersters van een restaurant op appel staan. Zij krijgen hier om 9 uur 's morgens al een uitgebreide peptalk.
• We komen aan bij het antiekstraatje. Hier krijgen we te horen dat de gebouwen niet echt oud zijn, maar uit de jaren vijftig stammen. Toch zien ze er voor ons mooi genoeg uit. In deze straat zitten vooral winkels die de 4 Chinese schrijfartikelen verkopen: Stempels, Penselen, Inktpotten en Papier. We lopen wat door de straat en ik koop in een winkel een mooie tekening.
• Achter het antiekstraatje beginnen de Hutons. Dit zijn de oude wijken met lage gebouwtjes en kleine steegjes. Hier lopen we een stukje in, door een soort winkelstraatje. Mijn vader wordt nog nagetekend op een schoteltje door een Chinees, maar het portret lijkt niet echt en we besluiten het niet te kopen.
• We stappen weer in de bus en rijden dwars door de stad naar de Drum- en Belltower. We beklimmen de Drumtower, en krijgen bovenin een mooie voorstelling op de grote drums. Vanaf de Drumtower hebben we een mooi uitzicht over de stad, hoewel het er wel erg hard waait.
  Rondom de Drumtower bevinden zich de Hutons die "niet voor ontwikkeling vatbaar" zijn en dus de komende jaren niet door de bouwwoede van het stadsbestuur aangepakt zullen worden. Over enkele jaren zullen dit dus de enige Hutons zijn en zal het hier stikken van de toeristen (doet het nu ook al een beetje).
  Achter de Belltower bevindt zich nog een overdekte markt, waarvoor een zeer grote verzameling fietsen en aanverwante artikelen geparkeerd staat.
• Deze middag hebben we vrij. De bus zet ons af in de ambassadebuurt. We bezoeken de Friendship-store, maar daar is niet echt veel te zien. Hierna lopen we door het zijdestraatje. Hier zijn werkelijk alle soorten kleding te koop. Het is allemaal namaak merkkleding (Tommy Hillfiger, The North Face, Timberland en noem maar op). Ik kijk naar een paar schoenen maar koop nog niets.
• We zoeken een echt Chinees restaurantje op. Gelukkig hebben ze een Engelse menukaart, dus kunnen we makkelijk kiezen. We eten dumplings en kip in citroensaus en drinken bier uit een plastic beker. Het eten is heerlijk en erg goedkoop.
• We lopen terug naar de zijdemarkt en ik ga nu echt schoenen kopen. Mijn vader koopt een sjaal voor mijn moeder en ik vindt goede (Timberland?) schoenen. Ik moet 4 paar passen voor ik het goede heb, en het duurt telkens 5 minuten voor ze met een nieuw paar aan komen zetten, maar uiteindelijk lukt het.
• We gaan op zoek naar een metrostation en nemen de metro naar een andere wijk. Hier zou volgens mijn boekje een soort vogeltjesmarkt moeten zijn. Wij kunnen de vogeltjesmarkt niet vinden maar komen wel door een leuk parkje. Hier staan wat oudere mensen muziek te maken en te zingen voor een erg klein publiek. Ook hangen hier wat vogeltjes in kooien die door gepensioneerden uitgelaten worden.
• We nemen de openbare bus terug naar het hotel. Het is een erg volle bus waarbij we contant aan de conductrice moeten betalen. Dit werkt perfect en simpel.
• Na wat uitrusten en opfrissen gaan we snel eten, want we moeten over een uur bij de bus zijn voor de acrobatiekvoorstelling. We gaan naar een restaurant schuin tegenover het hotel. Ook hier hebben ze een Engels menu. We bestellen een groenteschotel en "shrimps slow fire and oil". Dat slow is niet overdreven, want het duurt een half uur terwijl onze groenten binnen 5 minuten klaar waren. Als de garnalen dan komen blijken ze ongepeld te zijn. Maar ze zijn wel ERG lekker en we eten ze snel op.
• We komen nog op tijd aan voor de bus naar het theater. Daar aangekomen blijkt de acrobatiekvoorstelling erg interessant, met veel acts van allemaal vijf minuten.

Maandag 8 april, Beijing, 11ºC, winderig

Excursie naar de Ming-graven en de Chinese muur, 's avonds met de groep Peking-eend eten.

• Vandaag gaat de wekker vroeg (6:30), want we hebben een druk programma. We kleden ons snel aan en gaan ontbijten.
• De bus vertrekt om 8:00 en we rijden Beijing uit in noordwestelijke richting. Onze eerste halte is bij een jade-winkel waar we van het staatsreisbureau verplicht moeten stoppen. Hier krijgen we een erg korte uitleg over het bewerken van jade, kunnen we drie jadeslijpers aan het werk bekijken en worden we daarna snel de gigantische jadewinkel ingestuurd.

• We gaan verder met de bus en komen aan in de Shísán Líng vallei. Hierin liggen de graven van 13 van de 16 Ming-keizers. Als eerste bezoeken we de ceremoniële weg. Deze weg werd door de keizers afgelegd als ze de graven van hun voorouders gingen bezoeken. Aan het begin van de weg staat een poortgebouw met daarin een schildpad die een pilaar draagt. Dit zullen we later nog meer zien. Verderop aan de weg staan 12 paren stenen dieren, steeds 2 staande en 2 zittende van 1 soort.
• Aan het einde van de weg stappen we weer in de bus en gaan we naar één van de keizersgraven: het graf van Cháng Líng. Op de parkeerplaats hiervoor staat een hele rij stalletjes met daarin vrouwen die fruit en souvenirs verkopen en alleen maar "Hallo-hallo" roepen.
• Binnengekomen komen we op een rij opeenvolgende binnenplaatsen met daartussen poortgebouwen, zoals in alle belangrijke oude Chinese complexen. Aan het eind van de rij ligt de echte grafheuvel. We kunnen hier een klein stukje op en genieten van een mooi uitzicht over de vallei.
• We stappen weer in de bus en gaan naar onze lunchplaats. Dit is een soort eetfabriek waarbij onze chauffeur de helling van de oprit niet haalt. We moeten allemaal uitstappen, maar het is maar een klein stukje lopen. Binnen krijgen we snel en efficiënt eten. Het smaakt goed, maar niet zo goed als in het restaurant van de eerste dag. Het restaurant is achterin een Friendship Store waar we doorheen moeten lopen. Hier zijn weer allerlei souvenirs te koop.
• Na ons door de winkel teruggeworsteld te hebben stappen we weer in de bus voor het hoogtepunt van de dag: de Chinese muur. We gaan de muur bekijken bij de meest bekende toeristische plaats: Bãdálïng. Hier is de muur goed gerestaureerd. We kunnen kiezen of we de makkelijk of de moeilijke kant op gaan. De makkelijke kant is veel drukker, dus wij kiezen de moeilijke kant. Het is een behoorlijke klim, maar wel erg mooi. We bellen nog even naar huis vanaf de muur. Het waait hierboven erg hard dus het zicht is niet al te best. Ook hier moeten we weer heel wat souvenir-verkopers van ons af slaan. Aan het eind van de klim begint het stuk muur dat niet gerestaureerd is. Hier mogen we niet op. Het verschil met het gerestaureerde deel is overduidelijk, maar het ziet er toch nog behoorlijk intact uit.
• We ontmoeten de groep weer in een winkel/coffeeshop. Hierna gaan we met de bus terug naar het hotel. Onderweg vertelt Mirjam (de gids) ons nog een mooi verhaal.
• We gaan weer gezamenlijk eten. Dit keer om de hoek bij ons hotel. We krijgen deze keer veel bloesemwijn (genaamd Kuei Hua Chen Chiew) bij het eten en één van de gerechten is Pekingeend. Het is zoals gewoonlijk weer erg lekker.
• Na het eten gaan we met een klein groepje nog even naborrelen in de lobby van het hotel.

Dinsdag 9 april, Beijing, 17ºC, zonnig

Excursie naar Confucius- en Lamatempel, wandeling door de stad en bezoek aan kolenheuvelpark, 's avonds naar de nightmarket.

• Na het ontbijt nemen we weer de bus en gaan ditmaal naar twee belangrijke tempels in de stad: de Confucius- en de Lama-tempel.
• Als we uitgestapt zijn lopen we als eerste naar de Confuciustempel. Dit is een erg mooi rustgevend complex met mooie oude bomen. Binnen krijgen we een korte muziekvoorstelling. Opvallend hier (en op andere plaatsen) is de erg "geavanceerde" brandblusinstallatie.
• We lopen naar de Lamatempel die hier vlak in de buurt ligt. Hier is het in tegenstelling tot de Confuciustempel erg druk. Er lopen hier veel Chinezen rond die komen bidden. Zij kopen hiervoor grote bossen wierook die ze in één keer aansteken om maar veel geluk te krijgen. In één van de gebouwen horen we ineens een mobiele telefoon af gaan. Het blijkt dat deze van een monnik is die hem onder zijn pij vandaan haalt. Hij gaat achter een beeld staan te telefoneren en gaat daarna weer op zijn plaats staan alsof er niks gebeurd is. Achter in het laatste gebouw staat een gigantisch houten Boedha-beeld. Het is hier niet toegestaan om binnen in de gebouwen te fotograferen dus hebben we hier geen foto's van.

• Nadat we deze tempel gezien hebben zoeken we met zijn tweëen een restaurantje in de buurt op. We bestellen iets waarvan we denken dat het vis is en Noodles met tomaat en ei. Het blijkt dat de vis waarschijnlijk inktvis is (niet zo lekker) en de Noodles nogal lang zijn en in een soort soep drijven (moeilijk opscheppen met stokjes, wel lekker).
• We nemen de openbare bus richting Kolenheuvel Park (Jingshan Gongyuan). Hier gaan we in en we beklimmen de heuvel. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over Beijing en vooral de Verboden Stad. We zien nu vast hoe groot de Verboden Stad eigenlijk is, iets wat je niet merkt als je er in staat. Opvallend is dat hier alleen Chinese toeristen te zien zijn. Zoals overal zijn ze per groep herkenbaar aan hun gekleurde petten en het vlaggetje van hun leider. Ook vinden ze het leuk om zich in oude klederdracht te verkleden en dan op de foto te gaan. Grappig is dat er in het park tulpen met Nederlandse namen te zien zijn.
• Buiten het park lopen we langs de noordkant van de slotgracht van de Verboden Stad en nemen we weer een openbare bus, nu naar de zuidkant van het Tiananmen-plein.
• Vanaf hier lopen we door een oude winkelstraat (Hutong) richting het antiekstraatje. Hier kijken we nog wat rond in de winkels voor schrijfartikelen.
  We lopen terug naar het hotel en rusten wat uit.
• We nemen een taxi naar de Nightmarkets. Dit zijn rijen met stalletjes waarin erg uiteenlopende etenswaren verkocht worden. Bijzondere dingen die we zien zijn krekels, schorpioenen, inktvissen, larven en eendagskuikens op stokjes. Wij eten wat normaal vlees op een stokje. Het is goed gekruid en smaakt lekker. In een andere Night Market eten we nog wat dumplings.
• We worden door wat vriendelijk Chinese studenten meegelokt naar een "Art Exhibition". Hier laten zij allerlei tekeningen en schilderijen in verschillende Chinese stijlen zien. Mijn vader koopt een tekening.
  We nemen een taxi terug naar het hotel en gaan naar bed.

Woensdag 10 april, Beijing, 18ºC, zonnig

Excursie naar Plein van de Hemelse vrede, Verboden Stad en tempel van de hemel.

• Vandaag gaan we de bekendste bezienswaardigheden van Beijing zelf bekijken. We vertrekken om 8:30 met de bus naar het Tiãnãnmén plein, oftewel het plein van de hemelse vrede. Het plein is erg groot en redelijk vol met vooral Chinese toeristen. Midden op het plein staat het mausoleum van Mao, waardoor het plein wat minder groot lijkt als het vroeger was. Voor het mausoleum staat een lange rij wachtenden die graag een glimps van de gebalsemde Mao op willen vangen.
  Dit is de eerste keer dat wij goed merken dat we zelf ook bezienswaardigheden zijn. We worden meerdere keren op de foto genomen samen met Chinezen. Ook wordt hier een groepsfoto gemaakt van ons reisgezelschap. Deze zal hier misschien later nog te zien zijn.
• Aan de Noordkant van het plein gaan we door de Tiãnãnmén poort richting de verboden stad. Hierachter ligt zoals in de meeste tempels en paleizen weer een plein, een poort, een plein en nog een poort.
• Na de 2e poort zijn we in de verboden stad. Hier krijgen we een uitgebreide rondleiding van Mirjam en proberen we de grootste groepen Chinezen een beetje te ontwijken. Op de plaatsen waar de keizerlijke tronen bekeken kunnen worden is het erg dringen om een mooie foto te kunnen maken.
  Als we verder achteraan bij de woonvertrekken komen krijgen we van Mirjam enkele zeer levendige verhalen over concubines en eunuchen aan het hof van de keizer te horen.
  Helemaal achteraan verlaten we de Verboden Stad door een mooie kleine tuin.
• We nemen de bus naar een restaurant ergens in Beijing waar we gezamenlijk gaan lunchen. Hierna moeten we naar onze tweede verplichte commerciële stop van deze week. Het blijkt een fabriek van cloisonnee (geëmailleerde koperen vazen en dergelijke) te zijn. Deze stop is heel wat interessanter dan die bij de Jade-fabriek. Hier zien we veel meer van de produktie en is de winkel veel kleiner en minder massaal. Dit is echt een fabriek met een winkel er bij in tegenstelling tot een winkel met een demonstratie.
• We gaan weer door met de bus naar een echte bezienswaardigheid: de tempel van de hemel (Tiãntán Gõngyuán) Dit is een erg bekende tempel in een groot park. Vroeger kwam de keizer hier voor verschillende ceremoniën. In deze tempel zijn alle daken blauw en zijn de twee belangrijkste gebouwen rond, wat een heel aparte en herkenbare indruk maakt. Na alles gezien te hebben gaan we met de bus terug naar het hotel om wat uit te rusten.
• We lopen met zijn tweeën naar het plein van de hemelse vrede en zoeken onderweg een restaurant om wat te gaan eten. Dat lukt uiteraard gemakkelijk in China. We bestellen enkele schotels waarin een "prawn"-schotel. De serveerster vraagt of we er 1 of 2 willen, maar we zeggen 1. Als de schotel komt blijkt het 1 (grote) garnaal te zijn. Dit viel even tegen. We hebben de garnaal gedeeld, maar hebben door de andere schotels toch ruim genoeg te eten.
  We lopen verder naar het plein en zoeken daar het (leuke) internetcafe op. Hier berichten we het thuisfront hoe het er allemaal mee staat. Hierna zoeken we een stadsbus die ons terugbrengt naar het hotel en gaan we naar bed.

Donderdag 11 april, Beijing, 22ºC, zonnig

Excursie naar het zomerpaleis, 's middags zelf naar een warenhuis, 's avonds weer eten met de groep.

• Vandaag is de laatste dag dat we met het reisgezelschap iets gaan doen. We hebben alleen een ochtendprogramma en gaan naar het zomerpaleis. Ook dit is wederom een mooi en bijzonder park met veel houten galerijen voor mooie wandelingen, mooie vijvers en onverwachte uitzichten. Op enkele plaatsen zien we wat oudere Chinezen met een zangleraar hun zangkunst proberen te verbeteren. Sommigen voeren hierbij ook nog eens opera-achtige dansen uit.
• Aan het eind van de ochtend nemen we de bus terug naar het hotel. Wij gaan net zoals zondag eten bij het restaurant schuin tegenover het hotel. Deze keer bestellen we vis. Deze wordt met veel moeite (gespartel) uit het aquarium in de eetzaal gevangen. Tien minuten later ligt hij in mootjes gebakken voor onze neus. Dit is pas echt verse vis.
  Als we een paar foto's van de keuken nemen kijkt de serveerster geboeid naar mijn digitale camera. Als ik haar een paar foto's van Beijing heb laten zien loopt ze ineens in paniek weg. Het blijkt dat ze het water in het aquarium aan het verversen was en nu alle vissen zonder water liggen te spartelen. Ze vult het water snel weer bij en de vissen kijken weer vrolijk.
• We gaan een flink eind lopen naar een groot warenhuis. Hier gaan we eerst de kelder in, waar vis en andere waterdieren voor consumptie worden verkocht. We zien de meest vreemde kreeftachtigen, vissen en schildpadden. Op de hogere verdiepingen worden meer normale produkten verkocht. We kopen een Chinese lampion en een nieuwe buitenkant voor mijn GSM. Voor werkelijk elk GSM toestel zijn hier veel accesoires te vinden. Helemaal bovenin het warenhuis worden er parels verkocht, en dit gaat ook weer met grote aantallen tegelijk.
• We nemen weer een stadsbus terug naar het hotel. Terwijl we in de drukke bus staan horen we enkele Chinese meisjes het zinnetje "How tall are you" oefenen. Ze durven het echter niet direct aan mij te vragen. Als we vlak bij het hotel uitstappen gaat mijn vader eerst nog even naar de lokale kapper. In het hotel rusten we weer even wat uit.
• Deze laatste avond voor het reisgezelschap gaan we met een groot deel van de groep uit eten. Dit doen we in hetzelfde restaurant van de eerste avond. Het eten is weer heerlijk en natuurlijk erg gezellig,
  Terug in het hotel gaan we inpakken, want we moeten de volgende dag vroeg weg.

Vrijdag 12 april, Beijing, Chóngqìng, 23ºC, half bewolkt

Vliegreis van Beijing naar Chóngqìng, daar de stad verkend, vertrek van de Yangzi-river-cruise.

• Vandaag vertrekken we uit Beijing en moeten we dus op tijd met de taxi naar het vliegveld. We ontbijten voor de anderen, die een uur na ons op zullen stijgen richting Nederland, maar kunnen nog wel even afscheid nemen. De taxi brengt ons snel genoeg naar het vliegveld, waar we dus een hele tijd moeten wachten.
• Onze vlucht gaat voorspoedig en op de luchthaven van Chóngqìng pakken we een pendelbus naar de stad. Aan het eind van de rit worden we er uit gezet in een stad die er heel wat drukker uit ziet dan Beijing. We worden door meerdere vage mannetjes aangesproken die ons een taxi-rit aanbieden. We negeren ze en lopen een stukje verder waarna we in een geparkeerde taxi stappen. Op dat moment krijgt de chauffeur van deze taxi net een boete van een agent omdat hij daar niet had mogen parkeren. Het duurt dus even voordat we wegrijden en de chauffeur is een beetje chagrijnig. Ook heeft hij een beetje moeite om het adres van het reisagentschap te vinden (wij hadden het adres in Chinees schrift meegenomen). Zo zien we wel veel van deze kleurrijke en heuvelachtige stad, en begrijpen we waarom hier zo weinig fietsers zijn.
• Uiteindelijk vindt onze chauffeur het reisagentschap toch en gaan we onze tickets voor de cruise ophalen. Dit duurt even maar gaat zonder problemen. Als we weer buiten staan willen we te voet naar de steiger lopen. Door Wim's zware tas is dit lastig. Gelukkig lopen er hier veel mannen met bamboestokken rond die voor weinig geld een tas willen dragen en tegelijk de weg wijzen. Na wat onderhandelingen en bemoeienis van omstanders krijgen we dit geregeld. We lopen steile trappen af en vinden uiteindelijk onze boot tussen een grote groep andere cruise-schepen liggen.
• Op de boot horen we dat we nog niet meteen kunnen inchecken, dus besluiten we de bagage achter te laten en nog even de stad in te gaan. We lopen de heuvels op en zien een opvallende mengeling van oude en nieuwe gebouwen die op, over en door elkaar heen zijn gebouwd.
• We nemen een kabelbaan naar de overkant van de Jialing rivier (bij Chóngqìng komen de Jialing en de Yangzi samen. In de kabelbaan zitten vooral Chinese forensen die aan de overkant wonen en in de binnenstad werken. Aan de overkant is niet veel te merken van de drukke miljoenenstad. Hier lijkt het een grote plattelands-stad of buitenwijk, waar weinig toeristen of zakenlieden komen. Wij staan in ieder geval flink in de belangstelling bij de kleine kinderen. Als we een foto van 2 jongetjes willen maken proberen ze stram in de houding te gaan staan.
• Vlakbij het kabelbaanstation ligt een eethuis waar redelijk wat Chinezen het lokale gerecht "Hotpot" aan het eten zijn. Wij gaan er zitten en bestellen met handen, voeten en de Lonely Planet ook zo'n hotpot met daarbij vlees, vis en taugé. De hotpot is een soort fondue die midden in de tafel staat. Hierin wordt het eten gegooid, waarna je het er met stokjes uit moet vissen. Dit doen wij, maar nu blijkt dat de hotpot extreem heet is. Dit is de eerste (en enige) echt hete maaltijd die we in China hebben gehad, maar deze overtreft dan ook alles. Zelfs veel bier en rijst konden het niet temperen.
• Na de hotpot nemen we de kabelbaan weer en lopen we terug naar ons schip, waar we inchecken. We hebben een mooie hut, helemaal achteraan het schip. Hierdoor hebben we 's nachts wel last van de motor, maar zitten we ook mooi dicht bij het achterdek.
• Omdat het erg lang duurt voor het schip afvaart gaan we op het voordek van het uitzicht genieten. Het blijkt dat er in Chóngqìng dagelijks een ware lichtshow opgevoerd wordt. Als we naar bed gaan horen rond 23:00 dat de boot vertrekt en hebben we een onrustige nacht door het schudden en het lawaai van de motor.

Zaterdag 13 april, Fengdu, Wanxian, 27ºC, regenachtig

Yangzi-river-cruise. Stoppen in de plaatsen Fengdu en Wanxian.

• 's morgens worden we gewekt met erg flauwe muzak. We staan op en gaan naar de eetzaal om te ontbijten. Hier ontmoeten we onze Franse vaste tafelgenoten voor de reis. Ondertussen legt de boot aan in Fengdu. We zien dat onze boot ook als vrachtboot wordt gebruikt, want er wordt heel veel naar binnen en naar buiten gesjouwd.
• Iedereen wordt naar buiten gestuurd, waar we in een bus worden gezet die naar de ingang van de "geestentempel" rijdt. Hier pakken we een kabelbaan naar boven, waar de echte tempel is. De tempel blijkt er een beetje flauw uit te zien met "enge" geesten en dergelijke. Wel is het uitzicht op de rivier en de omgeving erg mooi. Na afloop gaan we te voet naar beneden.
• Op de terugweg met de bus zien we pas duidelijk dat op veel huizen 9-2002 staat geschilderd. Dit betekent dat deze huizen in september 2002 onder water zullen staan. Veel huizen staan dan ook al leeg of zijn vervallen. Dit komt allemaal door de in aanbouw zijnde drieklovendam waar we later nog langs zullen varen.
• Terug op de boot is het tijd voor de lunch. Het blijkt weer een standaard Chinese maaltijd op een draaiplateau te zijn. Het eten is wat saaier dan we uit Beijing gewend zijn, maar toch erg lekker. Wel zijn de serveersters hier iets te beleefd. Om de minuut hoor je "Excuse me sir" als ze weer een nieuwe schaal eten komt brengen, een lege schaal weghaalt of drinken komt inschenken.
• Na de lunch varen we verder. Het uitzicht hier is aardig, maar niet spectaculair. Het bootverkeer op de rivier is wel bijzonder om te zien. Erg veel platte boten die vanalles en nog wat vervoeren. Halverwege de middag komen we langs een "bijzondere" tempel, de Shibaozhai. Door het mistige weer ziet het er niet erg indrukwekkend uit vanaf de boot.
• Aan het eind van de middag leggen we aan in de redelijk grote stad Wànxiàn. Hier zitten twee oude mannetjes te vissen vlak naast een stinkend open riool. Op het schip is een cocktail van de kapitein. Hier worden we in enkele talen alsnog goed welkom geheten en kunnen we wat eten en drinken. Hierna begint het diner. 's avonds gaan we op tijd naar bed.

Zondag 14 april, Grote en kleine 3 kloven, 29ºC, zonnig

Yangzi-river-cruise, door grote 3 kloven varen, met kleine bootjes door kleine 3 kloven varen, drieklovendam.

• Vandaag worden we weer vroeg (6:00!) wakker gemaakt door de flauwe muziek. We varen namelijk door de eerste van de drie grote kloven: de Qútáng Xiá. Door het vroege uur en het prachtige bergachtige landschap zien we de zon meerdere keren opkomen vanachter telkens nieuwe bergen. Na dit mooie uitzicht gaan we ontbijten en leggen we aan in Wushan.
• Na een tijd hebben te moeten wachten gaan we weer van het schip af en stappen we in bussen. De bussen rijden door het stadje, waar we ook weer op lage hoogte aftandse gebouwen zien, en op hogere niveau's de moderne appartementencomplexen. In het dorp heeft de bus moeite om vooruit te komen. De inwoners lopen en fietsen gewoon midden op de weg en trekken zich niks aan van de luid claxonerende bussen.
• Na een lange rit komen we bij een groep kleinere bootjes (motorsampans) aan. Samen met een groep Duitsers, een groep Taiwanezen, 2 Amerikanen en 2 Deensen stappen we in een bootje. We varen stroomopwaarts de Daning Hé rivier op. Hierbij varen we door de eerste 2 van de drie kleine kloven en hebben we een prachtig uitzicht. Onderweg komen we 2 plaatsen tegen waar de kleinere bootjes voor Chinese toeristen maar met moeite tegen de stroom op kunnen varen. Hier moeten de toeristen dan ook de boot verlaten en een stuk lopen langs grote rijen souvenirverkopers. Onze krachtigere boten kunnen deze hindernis met enige moeite wel nemen.
  Een hoogtepunt onderweg is het zien van wilde apen op de oevers van de rivier.
• Na enkele uren zijn we weer terug bij het startpunt en stappen we in de bus om terug te rijden naar ons cruise-schip. Op de boot krijgen we wat snacks te eten waarna we de 2e grote kloof invaren: de Wü Xiá. Deze is ook erg mooi en veel langer dan de eerste. Het is deze dag erg goed weer en het is nu erg heet op het dek van het schip. Na de kloof begint de lunch. Onderweg komen we een spookstad en een erg vreemde boot tegen.
  Rond 17:00 varen we de laatste kloof binnen, de Xîlíng Xiá

• Na de laatste kloof varen we nog enkele uren tot de drieklovendam. Het wordt nu al redelijk donker, maar de indrukwekkende in aanbouw zijnde dam is goed zichtbaar. Het laatste diner van de cruise wordt een "captain's banquet" genoemd, maar onderscheid zich alleen van de andere maaltijden door de toespraak van de kapitein en de nettere outfits van de serveersters.
• Na het eten komen we aan bij de kleinere dam van Yíchang. Hier varen we de grote sluis in waar we samen met wat andere boten 30 meter naar beneden gesluisd worden. We leggen aan in Yíchang, pakken onze spullen vast in en gaan naar bed.

Maandag 15 april, Yíchang, Wuhàn, Xi'an, 29ºC, bewolkt

Met de bus van Yíchang naar Wuhàn, vandaar met het vliegtuig naar Xi'an.

• 's morgens bij het ontbijt horen we van de twee Deense vrouwen aan boord dat zij een auto met gids naar het busstation hebben geregeld, waar wij misschien ook mee kunnen rijden. Dit blijkt uiteindelijk niet te passen, maar de gids kan wel aan een taxi-chauffeur uitleggen waar hij heen moet rijden. Dit lukt dan ook allemaal en in korte tijd kunnen we instappen in de bus richting Wuhàn.
  Het blijkt een luxe touringcar te zijn waarin we snoep en heet water krijgen en naar een Chinese film kunnen kijken. We rijden over de snelweg door een redelijk vlak landschap waar veel rijst verbouwd wordt. Hier zien we ook veel van de bekende waterbuffels rondlopen, maar door de snelheid van de bus staan die helaas niet op de foto.
• Na 4 uur rijden komen we aan op het busstation van Wuhàn. Hier proberen we een taxi naar de plaatselijke tak van het nationale reisbureau CITS te nemen. Dit blijkt nogal lastig te zijn. Ondanks onze Chinese tekens uit de Lonely Planet met het goede adres wil de taxi-chauffeur graag naar het vliegveld rijden. Na twee keer gestopt te zijn om bij wat meer Engels sprekende mensen te vragen waar we nou echt naar toe moeten lukt het hem en zijn partner om bij het goede adres aan te komen.
• Het CITS blijkt op de 7e verdieping van een normale flat te zitten. Binnen proberen we een hotel in Xi'an en treinkaartjes van Xi'an naar Pingyao te regelen. Dit gaat nogal lastig, de vrouw luistert niet goed naar ons en spreekt ook slecht Engels, maar uiteindelijk wordt er iets geregeld, hoewel het wel 30 euro kost. Wonder boven wonder komen ook de 2 Amerikanen van ons cruise-schip ineens op deze plaats aanzetten.
• We zoeken weer een taxi, en ditmaal wel om mee naar het vliegveld te rijden. Deze chauffeur begrijpt ons weer moeilijk en begint zelfs iets in het Chinees op te schrijven. Dit begrijpen wij uiteraard weer niet, maar uiteindelijk komen we ook hier uit en zet hij ons af op het vliegveld. Hier checken we in en eten wat instant-noodles (erg populair in China). De vlucht van het saaie Wuhàn naar Xi'an gaat zonder problemen en daar aangekomen kunnen we weer een shuttle-bus naar de rand van de stad nemen. Vanaf hier nemen we weer een taxi naar het hotel dat we die middag gereserveerd hadden: hotel Victoria. Het hotel staat niet in onze boekjes maar is redelijk gelegen en niet te duur. Het blijkt dat er alleen maar Chinezen in zitten. De lokale reisagent die vanuit Wuhàn geregeld is heeft de treinkaartjes nog niet. Wel kunnen we een tour naar het Terracotta-leger regelen voor de volgende dag. Uitgeput gaan we vroeg naar bed.

Dinsdag 16 april, Xi'an, 20ºC, zonnig

Excursie naar terracotta leger en wandeling door Xi'an.

• Als we 's morgens gaan ontbijten komen we er pas echt achter wat het verschil is tussen een hotel voor westerlingen en een hotel voor Chinezen: het ontbijt. We krijgen namelijk een echt Chinees ontbijt voorgeschoteld. Dit ontbijt bestaat uit anderhalf gekookt ei (op bijzondere manier gekookt), wat bloemkool, wortel en komkommer in zoutzure dressing, een gefrituurd broodje, een zoete en een hartige dumpling, een kommetje rijstwater en warme zoete melk. Het eten is naar onze smaak niet echt lekker (ook niet vies hoor) en staat in schril contrast met de heerlijke lunches en diners die we overal gehad hebben.
• Na het ontbijt worden we snel naar een wachtend minibusje gestuurd, waar we samen met enkele Chinezen in gaan. We rijden naar een andere plek in de stad, moeten daar op een wat grotere bus (zonder veren) overstappen. Als al onze medepassagiers er zijn vertrekken we. Dit is een compleet Chinese tour en de gids spreekt dus ook nauwelijks Engels en vertelt alles in het Chinees. We stoppen op de volgende plaatsen:

1. Een of ander museumpje waar de helft van onze Chinese reisgenoten uitstapt en entree betaald. Wij besluiten te blijven zitten.
2. Nog een museum. Dit museum staat wel in de reisgids, dus besluiten we dit te gaan bekijken. Er is redelijk veel te zien en het is best interessant.
3. Weer een soort museum. Ditmaal het "Underground Palace". Dit bestaat uit zeer grote macquettes van het graf van Qin Shihuang (zie stop 4). Het ziet er allemaal een beetje knullig uit, maar is verder wel grappig.
4. Nu komen we bij de eerste interessante stop: de grafheuvel van Qin Shihuang. Dit is eigenlijk gewoon een grote berg waaronder een prachtig graf zou moeten liggen. Dit wordt wel bevestigd doordat de gemeten kwikconcentratie onder de heuvel duidelijk hoger is dan in de omgeving en deze keizer in zijn graf rivier van kwik zou hebben. We beklimmen de heuvel en hebben een aardig uitzicht, maar wat ons het meest verbaasd is een klein legertje terracotta soldaten in een hoek van het park. We lopen hier naar toe en zien dat je er gewoon tussen door kan lopen. De soldaten lijken origineel te zijn, want sommigen zijn gerepareerd en andere missen delen, maar je weet dit nooit zeker in China.
5. Ook in deze tocht zit een commerciële stop. We moeten allemaal een grote souvenirwinkel in, waar we ook redelijk snel weer uit zijn.
6. Nu komen we bij ons eigenlijk doel aan: het echte terracotta leger. Eerst moeten we nog gaan lunchen. We worden naar een restaurant gestuurd, wat voor veel geld erg matig eten heeft. We hebben een hele kip (inclusief kop) die een beetje taai is. Na de lunch lopen we via een grote souvenirmarkt naar de ingang van het goede terrein. In het eerste gebouw dat we binnengaan bevinden zich enkele mooie opgegraven voorwerpen, waaronder twee complete bronzen koetsen met paarden (ongeveer 1 meter hoog). Vervolgens gaan we naar de hal met daarin kuilen nummers 2 en 3. In deze kuilen bevinden zich voornamelijk officieren en dergelijke. Een groot deel hiervan is nog niet goed blootgelegd en dan ook niet erg interessant. Wel staan er enkele mooie, goed gerestaureerde beelden in vitrines.
   Als laatste gaan we naar kuil nummer 1. Dit is de grootste kuil, met daarin 6000 soldaten. Dit is een prachtig en overweldigend gezicht. Gelukkig is het niet zo druk als we verwacht hadden (we waren gewaarschuwd), dus konden we alles goed bekijken. Ook mag er tegenwoordig gefotografeerd worden in de hallen.
   We lopen terug naar onze bus en komen onderweg nog een paar Chinese schoolklassen tegen die allemaal hun beste "Welcome to China" op ons willen oefenen.
   
   
7. Op de terugweg wil de bus nog stoppen bij het Huáqïng zwembad, maar als iedereen in de bus laat merken daar geen zin in te hebben rijden we toch maar gewoon terug naar Xi'an.

• Als we terug in het hotel komen besluiten we om wat door de stad te gaan wandelen. Xi'an blijkt een prettige stad te zijn. We wandelen eerst door het park aan de buitenkant van de stadsmuur. Hier zitten weer heel wat gepensioneerde mannetjes met zangvogeltjes in kooien. Bij de grootste stadspoort beklimmen we de stadsmuur en lopen er wat overheen. Hierna gaan we de stad verder in. We lopen via het erg leuke antiekstraatje (veel leuker dan in Beijing) naar het echte centrum. Hier bezoeken we de moslimwijk, waar weinig bijzonders te zien is behalve veel souvenirverkopers en enkele vrouwen met hoofddoekjes. Ook hier moeten we weer met wat lokale toeristen op de foto. Vandaag eten we bij McDonalds, wat voor de afwisseling ook erg goed smaakt. Hierna lopen we terug naar het hotel, waar de lokale reisagent om 21:00 zou moeten zijn.
• Na lang wachten komt uiteindelijk de CITS reisagent bij ons langs. Hij heeft ook nog een goed Engels sprekende vrouw meegenomen wat de communicatie erg versimpeld. We krijgen onze treinkaartjes en verder een hoop advies over het reizen in de komende dagen. Hierdoor kunnen we ons reisschema wat omgooien waardoor alles simpeler wordt. Ook reserveren ze per telefoon vast een hotel in Pingyao voor de volgende dag.

Woensdag 17 april, Xi'an, Píngyáo, 16ºC, bewolkt

Bezoek aan pagode van de kleine wilde zwaan, met de trein van Xi'an naar Píngyáo, avondwandeling door Píngyáo.

• We beginnen deze dag net zoals de vorige met een Chinees ontbijt. Enkele Chinezen kijken goedkeurend als ze zien dat wij inmiddels behoorlijk met de eetstokjes om kunnen gaan.
• We nemen een stadsbus richting de pagode van de kleine wilde gans. Deze is gelegen in een leuk rustig park iets buiten het centrum van Xi'an. In het park zijn wat mensen aan het stijldansen, anderen oefenen met zwaarden en weer anderen voeren complexe bewegingen uit met waaiers. We beklimmen de pagode en hebben een aardig uitzicht over de stad.
• We nemen de bus terug naar het hotel, halen onze bagage op en checken uit. Hierna nemen we een taxi naar het station, waar we in de rij gaan staan voor onze trein. Als na een tijdje de poort richting trein open gaat stormt iedereen naar voren. Dit is nodig voor de mensen die een goede zitplaats in de hard seat klasse willen hebben. Wij hebben hard sleeper kaartjes en dus gereserveerde plaatsen. We komen uiteindelijk aan op deze plaatsen en na een korte tijd vertrekt de trein.
• Het blijkt dat we onze open coupe delen met een jonge Chinese man, een wat oudere vrouw en een jong gezin met een klein kind. Niemand van onze reisgenoten spreekt Engels. Het is dan ook even lastig om uit te leggen dat ze ons voor Píngyáo moeten waarschuwen, maar uiteindelijk lukt dit.
  De Chinezen beginnen na het vertrek allemaal meteen te eten, en dan vooral instant noodles die ze klaarmaken met heet water uit de thermosfles die in elke coupe te vinden is. De bedden in de trein zijn erg netjes en ruim genoeg. Wij hebben een beneden- en een middenbed. Tijdens de reis genieten we van het uitzicht op een afwisselend landschap met daarin onder andere de beroemde Gele Rivier.
  In de trein kopen we wat dumplings en een complete maaltijd. Op het moment dat ons eindstation in de buurt komt worden we door iedereen uitgebreid gewaarschuwd dat we de trein uit moeten. Onze uitleg aan het begin heeft dus gewerkt.
• We stappen uit de trein en lopen honderd meter naar ons hotel. Dit ziet er niet al te goed uit en is duidelijk het minste hotel van de reis. Toch is het niet heel slecht. We lopen 's avonds naar de oude stad. Het stadje ziet er erg leuk uit en is helemaal vol met fietsers, brommers en riksha's. Dit komt vooral doordat het centrum verboden is voor auto's. Buiten de grote straten hangt er nauwelijks straatverlichting waardoor het op sommige plaatsen aardedonker is.
  Op de terugweg naar het hotel kopen we wat vleesspiesjes bij een soort barbeque aan de straat. Het vlees is behoorlijk gekruid en heerlijk.

Donderdag 18 april, Píngyáo, Tàiyuán, Beijing, 20ºC, zonnig

Wandeling en fietstocht in Píngyáo, busreis van Píngyáo naar Tàiyuán en vandaar verder naar Beijing.

• Bij dit hotel krijgen we ook weer een Chinees ontbijt. Het lijkt op het ontbijt uit Xi'an. Als we na het ontbijt in de lobby komen, zit daar een Canadees meisje dat die nacht bestolen is. Midden in de nacht heeft iemand haar geld en papieren van de kamer gehaald terwijl zij lag te slapen. Gelukkig hadden wij 's nachts de deur op slot gedaan.
• Na het ontbijt lopen we weer naar het centrum waar we de stadsmuur beklimmen. Bovenop de stadsmuur kunnen we fietsen huren om een rondje over de stadsmuur te rijden (zo'n 3 km). De fietsen zijn oud, maar doen het goed. Vanaf de stadsmuur hebben we een goed uitzicht op de lage huizen en binnenplaatsen in de stad.
• Na het fietsen lopen we nog een keer met daglicht door de stad. Nu pas zijn de mooi versierde gevels goed te zien. We drinken wat bij een hotelletje met een prachtige binnenplaats. Er lopen hier veel groepen Chinese toeristen rond. Sommige durven het aan om te vragen of wij met ze op de foto willen. Dit doen we maar.
• We lopen terug naar het hotel en halen onze bagage op. Bij het station nemen we een kleine bus richting Tàiyuán. De bus wordt helemaal volgepropt met mensen, terwijl de bagage op het dak gaat (waaronder vele fietsen). Hoe gevaarlijk mijn rugzak op de bus gebonden is zie ik pas als we uitstappen. In de bus is het erg gezellig. Eén vrouw spreekt een beetje Engels en wil wel eens dollars zien. We laten wat dollars zien die door de hele bus rondgegeven worden. Ook onze euro's vindt men erg interessant, maar niet zo mooi als de dollars. Uiteindelijk krijgen we alles weer terug en koopt de Chinese vrouw 6 dollar van ons over. Na zo'n twee uur komen we aan in Tàiyuán. Het blijkt dat we de villa uit "Raising the red Lantern", die aan de weg zou moeten liggen, gemist hebben. Dit komt waarschijnlijk door de goede atmosfeer in de bus.
• In Tàiyuán vragen we naar een bus naar Beijing en worden we meteen naar een loket gebracht waar we kaartjes kunnen kopen voor een bus die vijf minuten later vertrekt. Dit lukt allemaal goed en binnen zeer korte tijd zijn we weer op weg, deze keer weer in een luxe touringcar. Dat mag ook wel voor deze rit van 6 uur. We krijgen een lunchpakketje uitgereikt en genieten weer van het uitzicht. Onderweg passeren we nog een stukje Chinese muur.
• In Beijing nemen we een taxi naar het Rainbow-hotel waar we met onze reisgids van de eerste week, Mirjam, hebben afgesproken. Zij heeft zoals beloofd een kamer gereserveerd, en dit blijkt zelfs een suite te zijn.
  We eten weer tegenover het hotel (voor de 3e keer) en pakken weer de garnalen plus enkele andere gerechten. Als laatste die dag lopen we nog een rondje door Beijing waarbij we ook nog een bezoekje aan de supermarkt brengen.

Vrijdag 19 april, Beijing, Amsterdam, 23ºC, zonnig

Vliegreis van Beijing terug naar Amsterdam.

• We krijgen weer een wake-up call om 7:00 en daarna lopen we mee met het standaard programma voor het vertrek van de Kras-groep. We nemen de bus naar het vliegveld, waar we zonder problemen inchecken en afscheid nemen van Mirjam. Jammer genoeg zijn er geen Engelse boeken op het vliegveld te krijgen waardoor de vliegreis wat langer gaat lijken als ik eigenlijk zou willen.
  De vrouw aan de balie zegt dat ze ons aan de voorkant van een compartiment van het vliegtuig zet om ons wat meer beenruimte te geven. Jammer genoeg had ze zich vergist en zaten we juist helemaal achteraan het compartiment. Geen beenruimte dus.
• Na een lange vlucht komen we aan op Schiphol waar we de trein naar huis nemen.