Lange regenachtige autorit.
- Als we opstaan regent het zacht en zodra we ontbeten hebben en de auto
in gaan pakken begint het echt te regenen. Van de route van Mevik naar Saltstraumen
zien we dan ook maar weinig vanwege de regen. Rond half tien komen we bij
Saltstraumen aan. Rond die tijd is de grote getijdestroming die hier vier
maal daags plaatsvindt op zijn sterkst. We zoeken een mooi uitkijkpunt onder
de brug (een beetje uit de wind en uit de regen) en bekijken het natuurgeweld.
De stroming is inderdaad erg sterk, maar meters diepe draaikolken zien we toch
echt niet. Wel staat er plotseling een Eland zo'n 10 meter van ons af! We bevinden
ons op een klein schiereilandje met wat andere toeristen, dus het is de vraag
wat de eland hier te zoeken heeft. De eland (een vrouwtje) kijkt angstig om zich
heen en neemt dan snel de benen, terug naar het vasteland.
- We stappen weer in de auto en rijden verder. Omdat het blijft regenen besluiten
we vandaag al door te rijden naar de Vesterålen. We doen onderweg nog even
boodschappen en nemen dan om twee uur 's middags de veerboot van Bognes naar
Lødingen. Op zee regent het niet, maar het is wel koud, en het uitzicht
is niet zo mooi als we gewend zijn. Aan de overkant rijden we verder naar Harstad.
Dit is wel een mooi traject, maar het is weer gaan regenen, dus we kunnen er niet
echt van genieten.
In Harstad zoeken we de camping op. Hier blijken alle hutten bezet, dus we besluiten
dan maar door te rijden naar Gullesfjord. De kortste route voert echter weer
over een veerboot. Als we na een prachtige (vrijwel droge) rit
in Refsnes bij de veerboot aan te komen blijkt die
elk heel uur te varen, en het is 17:20. Hierom besluiten we om maar even een blik
soep op te warmen tegen de ergste honger.
- Rond zeven uur komen we uiteindelijk bij camping Gullesfjord aan. De camping
is prachtig gelegen aan het uiteinde van een fjord, bij een riviermonding en
omringd door besneeuwde bergtoppen. Helaas zijn ook hier geen hutten vrij, en
we besluiten dan toch maar de tent op te zetten
().
Ondanks de lichte regen zetten we snel de tent op en maken we wat te eten klaar.
Pas rond elf uur, als de ergste regen en wolken weg zijn kunnen we goed zien
hoe mooi de bergen hier zijn.
2 wandelingen, ontmoeting met de Hurtigruten en middernachtszon.
- Vandaag kunnen we eindelijk eens uitslapen. Als we dat gedaan hebben, en
ons ontbijt achter de kiezen en de spullen in de auto hebben, gaan we nog
een klein wandelingetje maken. Aan de overkant van de grote weg lopen we richting
de bergen. Al na korte tijd kunnen we niet verder, maar de reden is een prachtige
waterval. Dan maar terug naar de auto.
- We rijden naar Sortland. Het landschap is weer mooi zoals gebruikelijk, en
het weer wordt steeds beter. Als we in Sortland aankomen zien we zelfs de zon
weer. In Sortland zoeken we de camping op en reserveren daar een hutje voor
dag 9 en 10. Als we net weg willen rijden zien we in de verte een boot van de
Hurtigruten aan komen varen. Het is de Nordkapp. We rijden naar de grote brug
en bekijken de doorvaart van het schip. Daarna rijden we naar de kade waar we
even poolshoogte nemen hoe het daar in zijn werk gaat. Als we dit gezien hebben
stappen we weer in de auto en gaan verder.
- Het volgende traject gaat naar Stø
().
Dit is ongeveer een uur rijden
vanuit Sortland, en de route is werkelijk fenomenaal. In Stø zoeken we
de camping op
(),
waar we onze tent neerzetten (er zijn op deze camping geen hutten).
We lunchen in het restaurant op de camping. Terwijl we wachten op ons eten zien
we op redelijk korte afstand een Zee-arend voorbij vliegen.
- Na de lunch gaan we wandelen. We volgen de uitgezette route tussen Stø
en Nyksund. Dit is een rondje van 15 kilometer, maar wij nemen genoegen met 3
kilometer heen en weer terug. De wandeling bevat flink wat klauterpartijen en
modderpoelen, maar het is het absoluut waard. Wat een prachtige omgeving
(
)!
- Terug op de camping ruimen we de tent in en relaxen wat. Een tijdje later
gaan we koken, en daarna is het wachten op de middernachtszon. Het weer is
namelijk omgeslagen, en de hemel is vrijwel helemaal helder. Na twaalf uur
(vanwege de zomertijd is 'middernacht' om 1:00) klimmen we een stukje het pad
op dat we deze middag gelopen hebben. Vanaf hier hebben we mooi uitzicht over
de camping en de zee. De zon komt lager en lager, maar de zee wordt bij lange
na niet geraakt: de zon blijft er altijd zo'n vier zonsdiameters boven.
Rond één uur vinden we het mooi geweest en gaan naar bed.
Walvissafari vanuit Stø.
- Van de heldere hemel afgelopen nacht is 's morgens weinig meer over. De
lucht is grijs en het motregent. Snel pakken we onze tent (lichtelijk nat) weer
in. Rond tien uur melden we ons bij de receptie van de walvissafari in Stø.
Hier betalen we en wachten tot we op de boot mogen. Na wat uitleg over de
verschillende dieren die we tegen kunnen komen en de veiligheidsinstructie
kunnen we om elf uur vertrekken.
- Als eerste vaart de Leonora
()
naar het eiland Anda Fyr (Fyr=vuurtoren). Op dit
eiland is een grote kolonie zeevogels gevestigd, voornamelijk papegaaiduikers,
maar ook vele andere soorten. Bij het eiland wemelt het inderdaad van de
papegaaiduikers, zowel op land, in het water als in de lucht
(
).
We zien een glimps
van een zeearend, maar deze vliegt snel weer weg. Ook zien we vier zeehonden
die op de rotsen liggen en in het water zwemmen
().
- Als we Anda Fyr goed hebben kunnen bekijken varen we door naar het gebied
waar de walvissen zitten. Dit is een behoorlijke afstand, en we doen er ongeveer
twee uur over
().
Onderweg zien we nog de rugvinnen van een paar bruinvissen,
maar deze duiken snel weg, dus varen we verder.
In het walvisgebied aangekomen wordt al snel de eerste potvis in de verte gespot.
Hierna volgt al snel een tweede, veel dichterbij. De boot vaart er naar toe
en we naderen de walvis van achteren tot op zo'n twintig meter
().
Van deze afstand
kunnen we het gigantische beest horen ademen. Een prachtige ervaring. Na een paar
minuten heeft de walvis genoeg zuurstof binnen gekregen en besluit onder te duiken.
Als afscheid steekt hij zijn staartvin de lucht in
(
).
Nu wachten we tot we weer iets zien.
Een potvis blijft gemiddeld bijna een half uur onder water, dus het
is wel even wachten. Na inderdaad een half uur zien we de walvis weer boven komen
en varen we er weer naar toe. Het ritueel herhaalt zich weer
(
).
Later zien we deze
walvis nog twee keer (maar niet meer van zo dichtbij) en op het laatst zien we
ook een ander exemplaar.
-
Hierna beginnen we aan de terugweg. Benedendeks krijgen we vissoep met brood
en worden de gemaakte foto's meteen bekeken. Na twee uur varen komen we weer
bij Anda Fyr
(),
waar we nog wat mooie foto's van papegaaiduikers kunnen maken
().
Om half zeven lopen we de haven weer in
(),
na een prachtige trip met een klein
beetje regen, maar verder goed genoeg weer.
We rijden terug naar Sortland, waar we onze intrek nemen in de gereserveerde
hut. Snel gaan we wat eten in Chinees restaurant Hong Kong in Sortland.