Wandeling door Maputo, markt in Manhiça, Xai Xai beach.
- Na de erg warme nacht ontbijten we om 7:00. Het regent vanmorgen, dus
we zitten allemaal onder het afdak op de binnenplaats van het pension. Na het
ontbijt lopen we met zijn tweeën richting het centrum van Maputo. We zien
nu pas echt hoe verwaarloosd deze stad echt is
(
).
We zien veel armoede, maar ook veel voorbeelden van nieuwe bedrijvigheid, maar er
is nog een lange weg te gaan voor ze in de buurt van de rijkdom van Zuid-Afrika
komen. Toch voelt het op straat redelijk veilig aan, en zijn de mensen vriendelijk.
We lopen langs de kathedraal en de botanische tuinen naar het station
().
Dit gebouw is door Eiffel ontworpen en ëën van de weinige mooie
goed onderhouden gebouwen van de stad. We nemen een taxi terug naar het pension.
-
Om elf uur rijden we weg. We komen eerst weer door de buitenwijken van Maputo
met veel straatmarkten. Na een uur rijden komen we in meer landelijk gebied. We
stoppen in Manhiça. Hier is een lokale markt waar we een half uurtje
rondlopen. We zijn hier een behoorlijke bezienswaardigheid, zeker wanneer Yvonne
een paar slippers koopt.
- Rond vijf uur rijden we de Limpopo-delta in. Dit gebied is zwaar getroffen
door de overstroming van 2000. Om half ze komen we aan in Xai Xai beach, waar
onze campsite is. Omdat de zon nog net op is gaan we na het tenten opzetten nog
snel even zwemmen. Het water is lekker warm maar stroomt wel hard, dus we gaan
er na vijf minuten weer uit.
Als we gaan douchen merken we dat deze campsite inderdaad wat primitiever is.
Het licht doet het niet en het douchewater is maar nauwelijks warm. Ook wemelt
het van de insekten. Na het eten gaan we wat drinken in de bar van de campsite
en daarna naar bed.
Van Xai Xai naar Tofo Beach met een stop in Inhambane.
- Om kwart voor vijf gaat de wekker voor degenen die mee willen doen aan
een ochtend-strandwandeling. Yvonne gaat ook mee om de zonsopgang te bekijken
().
Ik slaap uit tot half zes. We komen er achter dat 's nachts de schoenen van
twee medereizigers gestolen zijn. Dit is blijkbaar een slechte plek om dingen
buiten te laten staan.
- Rond zeven uur vertrekken we. Het landschap bestaat voor een groot deel
uit palmbomen met af en toe rieten hutjes. Rond elf uur komen we aan in
Inhambane. Omdat het eerste kerstdag is, is hier niet veel te doen, maar de markt
is wel open
().
We rijden door naar Tofo Beach
().
Daar aangekomen blijkt de campsite behoorlijk
vol te staan, maar er is nog genoeg plaats voor onze tenten. Het is vandaag echt
bloedheet en het sjouwen van de tenten van de truck naar onze plaats door het
mulle zand (zo'n 50 meter) is erg zwaar. Vanwege de hitten spannen we
ook een luifel om onder te koken. Sommige reisgenoten
hebben geen zin in de zanderige campsite en besluiten een bungalow te huren.
-
Na de lunch gaan we afkoelen in zee. Er is een stevige branding
()
en onder water is weinig te zien, maar het is toch erg lekker. Op de campsite blijkt
er geen water te zijn om wat kleren in te wassen. Om vijf uur gaan we met
zijn allen richting bar, waar Wim ons een kerstborrel aanbiedt uit naam van
Djoser. Het is een leuke plek om te relaxen, zeker rond het kampvuur
().
Er hangt hier wel een echte backpackers-sfeer.
Na het avondeten barst het feest in de bar echt los, en sommige reisgenoten
maken er een lange nacht van.
Duiken bij Tofo beach.
-
Vandaag kunnen we wat langer slapen dan normaal. Het ontbijt is pas om zeven
uur. Na het ontbijt lopen we naar de duikschool (Tofo diving). Hier proberen
we om nog een extra duik te regelen naast de ene duik die Wim al voor ons
gereserveerd heeft. Dit is helaas niet mogelijk vanwege de kerstdrukte. Enkele
reisgenoten beginnen al wel met de instructie voor hun introductieduik. Onze
gewone duik (vijf personen uit onze groep) begint pas om elf uur. We vullen dus
vast even de papierwinkel in en lopen daarna terug richting campsite om nog even
te zwemmen en relaxen.
- Rond elf uur lopen we terug naar de duikbasis voor de
briefing, waarna we de Zodiac het water opduwen en vertrekken richting de
duikstek. Onderweg komen we een grote walvishaai tegen, maar helaas is die
verdwenen zodra we onze snorkelspullen aan hebben. We varen verder tot we bij
de duikstek 'Chamber of treasures' aankomen. Daar komen we er achter dat er voor
de 14 duikers maar 13 duiksets zijn meegenomen omdat de set van René niet
ingeladen is. Gelukkig biedt een andere duik aan om niet mee te duiken en kan
René toch mee duiken. Ook komt één van de twee divemasters
er achter dat haar fles leeg is. Waarschijnlijk is de kerstdrukte de oorzaak
van deze chaos. Vanwege de problemen gaat het afdalen met de grote groep ook
niet al te soepel, maar na 10 minuten onder water kunnen we toch met de hele
groep van start.
-
De duik blijkt behoorlijk mooi te zijn, hoewel we niets heel bijzonders zien.
Het zicht is ongeveer 10 meter, wat niet heel veel is voor tropisch water.
We zien een grote schorpioenvis
(),
een grote netmurene
(),
een luipaardtrekkervis
()
en nog veel meer
().
Jammer genoeg kom ik er ook achter dat mijn manometer het niet goed doet: de
laatste twintig minuten van de duik geeft hij steeds 100 bar aan.
Weer boven water worden enkele mensen behoorlijk zeeziek.
Op de terugweg komen we weer een walvishaai tegen. Nu gaan we wel te water,
maar hij zwemt te snel voor mij om een foto te maken.
- Terug op de kampplaats gaan we lekker op het strand liggen. Vandaag is
de dag van de ramp-tsunami in Azië, maar wij hebben er niets van gemerkt,
ook al zaten we aan de kust aan de Indische Oceaan.
Als het afkoelt gaan we naar de bar nog wat drinken, waarna om zeven uur het
eten klaar is (Beef bourgignon met cole slaw). Na het eten nog even wat drinken
en weer op tijd naar bed.